mistrzowie

ZARĘBSKICH Kapela

Mieronice, Kieleckie

 

Stanisław Zarębski 1902-85, skrzypek, kornecista, bębnista

Mieczysław Zarębski, skrzypce

Władysław Zarębski, 1910-, trąbka

Wincenty Zarębski, 1919-, skrzypce, harmonia

 

Byli braćmi, synami Wojciecha i Wiktorii z Gondków.

Stanisław Zarębski - "Należy do skrzypków o wybitnym słuchu muzycznym, dzięki czemu zna dużo melodii tanecznych i jest często proszony na wesela wiejskie. Cała jego rodzina, bracia jak i rodzice są również bardzo muzykalni. Nauczył się grać częściowo od ojca z podsłuchu. Sam układa kawałki z głowy. W czasie grania przymyka oczy, pochyla głowę na skrzypce i pomaga sobie w graniu rytmicznymi ruchami ciała" [Jadwiga Sobieska, protokół z nagrań 1951]

Wincenty Zarębski - "Jego ojciec był podobno słynnym grajkiem w okolicy. Nauczył się grać sam z siebie, ze słuchu. Ze względu na chorą nogę grał, trzymając skrzypce w specyficzny sposób, opiera je na prawym kolanie, podtrzymując szyjkę brodą, w pozycji pionowej. Układ strun w skrzypcach jest normalny, przebiera po strunach prawą ręką, smyczek prowadzi lewą ręką. Dzięki swojej grze i dobrej znajomości przyśpiewek weselnych zapraszany był na niemal każde wesele w okolicy." [Jadwiga Sobieska, protokół z nagrań 1951]

 

Archiwa: Zbiory Fonograficzne Instytutu Sztuki PAN

Dyskografia: Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski

Bibliografia: 

Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski, protokoły Jadwigi Sobieskiej

Jacek Jackowski, „Pamiątki z przeszłości wydobyte" czyli zarys historii dokumentacji kieleckiego folkloru muzycznego [w] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, tom 29, 2014

 

 

Wincenty Zarębski, 1951 fot. Jadwiga Sobieska, archiwum Instytutu Sztuki PAN