skrzypek

ok. 1860-1940

Mieszkał w Gawrychach w powiecie Kolno, a potem, aż do 1939 r. w Balikach nad Pisą, kilka kilometrów od Nowogrodu.

Według Adama Chętnika był "jednym z najtęższych skrzypków kurpiowskich ostatnich kilkudziesięciu lat". Najlepiej grał starsze marsze, oberki, zajączka. Nowych modnych tańców i melodii nie grał zupełnie i nawet nie lubił słuchać. Grywał na weselach, a potem w międzywojniu, razem z klarnecistą Gabrielem Pardo, obchodził z muzyką letniska nowogrodzkie.

Fotografie Łukasza Serafina oraz Gabriela Pardo (klarnet) autorstwa Adama Chętnika, Nowogród 1932.

Był sztukmistrzem gry skrzypcowej, potrafił zagrać, trzymając instrument w rozmaitych pozycjach - w powietrzu, nad głową, na plecach. Udokumentował to w 1932 r. aparatem fotograficznym Adam Chętnik, który - jak pisze - schwytał Serafina na gorącym uczynku, ponieważ skrzypek grywał tak tylko przy specjalnej ochocie. Używał skrzypiec dłubanych, a potem instrumentu zbudowanego przez Wincentego Chętnika.

Nie pił alkoholu, zawsze grał na trzeźwo. Już przez to uważano go za dziwaka.

Zmarł w latach okupacji hitlerowskiej.

oprac. Remek Hanaj

Bibliografia:

1983, Chętnik Adam, Instrumenty muzyczne na Kurpiach i Mazurach, Wyd. Pojezierze