mistrzowie

RADEJ Józef

1902-85

muzykant - skrzypek

 

Urodził się i mieszkał w Załawczu koło Turobina (powiat biłgorajski). Był przede wszystkim skrzypkiem, ale grał także na puzonie. Uczył się u Józefa Kosza i został członkiem prowadzonej przez niego turobińskiej orkiestry. Miał także własną kapelę, a jako puzonista grywał m.in. z zespołem Edwarda Dziedzica. Wśród jego uczniów byli m.in. Franciszek Mazur, Feliks Podkościelny, Józef Daniło (grywał z nimi) oraz Bronisław Bida z Gródek, z którym był zresztą spokrewniony.

Był synem Wojciecha Radeja i Marianny z Korszlów. Ożenił się w 1926 r. z Pauliną Sosnówką ze Zdziłowic.

Muzykantami byli również jego synowie: Wiktor (ok. 1928-80) - kornecista, po wojnie przeniósł się do Drawska Pomorskiego, Albin, który mieszkał w Potoku Wielkim, grał na skrzypcach i klarnecie oraz Czesław, akordeonista z Załawcza. W międzywojniu jego kapela występowała zazwyczaj jeszcze w tradycyjnym składzie skrzypcowym - skrzypce prym i sekund, basy oraz bębenek.

Józef Radej

Józef Radej z rodziną i uczniami, ok. 1930/ arch. In Crudo

W latach 1930-tych mieszkał jakiś czas na Wołyniu, ceniono go tam bardzo jako skrzypka i w trakcie Rzezi Wołyńskiej Ukraińcy ostrzegli go w porę, dzięki czemu uratował się i wrócił z powrotem do Załawcza. Po wojnie grywał zarówno w rodzinnych stronach jak i na Pomorzu, dokąd jeździł do syna Wiktora. Najczęściej już w składach rozbudowanych o instrumenty dęte (puzon, klarnet, trąbkę) oraz harmonię lub akordeon. W latach 1970-tych był jeszcze czynnym skrzypkiem, zapraszano go jednak już tylko na poprawiny wesel, gdzie opowiadał o dawnych zwyczajach weselnych, ilustrując to zarówno melodiami obrzędowymi pieśni i tańców, jak i wplatając w swój performans elementy fonosfery wesela, którą odtwarzał, używając w nietypowy sposób skrzypiec.

 

Dyskografia:

2013 - Lubelskie. Polska pieśń i muzyka Ludowa. Źródła i materiały. cz. VI. Muzyka instrumentalna, red. Agata Kusto, CD dołączone do tomu: Marsz weselny

2011 - Early post-war – polish folk music recordings, IS PAN 2009 (Polka starodawna)

 
Bibliografia
 
2013 - Lubelskie. Polska pieśń i muzyka ludowa. Źródła i materiały. cz. VI. Muzyka instrumentalna, red. Agata Kusto: zapisy nutowe; nota biograficzna, s. 96.
 
1979 - Jerzy Bartmiński, Wyobraźnia dźwiękowa wesela – w przekazie słowno-muzycznym Józefa Radeja, "Literatura Ludowa" nr 1/3, s. 6-8.
 
 
Archiwa
Zbiory Fonograficzne Instytut Sztuki PAN (1950), archiwum UMCS w Lublinie i Radia Lublin

 

Autor noty: Remek Mazur-Hanaj

 
Józef Radej z puzonem, w kapeli niewidomego akordeonisty, z kornetem syn Józefa Wiktor, II poł. lat 1950-tych./arch. In Crudo
Był wybitnym skrzypkiem roztoczańskim, ale grywał też na Wołyniu czy na Pomorzu Zachodnim; Józef Radej ok. 1922, foto arch. In Crudo