Jako że nic nie wskazuje, żebyśmy w najbliższym czasie mieli się spotkać w realnej rzeczywistości, proponuję warsztaty w rzeczywistości wirtualnej. Są oczywiście plusy ujemne i plusy dodatnie takiego postępowania. Po pierwsze: czas przestał istnieć – zawsze zdążycie*. Po drugie: sytuacja zmusza was do autoweryfikacji postępów, a ja jako prowadzący nie mogę się do niczego przyczepiać (chlip). Po trzecie: jak zwykle będziemy doskonalili tańce przeważnie parowe, a niektórzy z was mogą się znajdować w kontekście niesprzyjającym... No cóż, po zarazie przyjdzie kiedyś czas na sprawdzian zdobytych wirtualnie umiejętności.

Na pierwszy ogień proponuję tańce kurpiowskie, a szczególnie taniec, którym bardzo rzadko się zajmowaliśmy na warsztatach – fafur.

Uwaga! Zanim zaczniecie, należy się rozgrzać, bo taniec jest męczący i kontuzyjny, a ostrzegam, że za żadne naciągnięcia i zerwania ścięgna Achillesa itp. nie odpowiadam, bo ostrzegłem.

Taniec w świetnym wykonaniu starszego pokolenia Kurpiów możecie zobaczyć tutaj: